lunes, 31 de octubre de 2011

Ikaskuntzan ematen diren desorekak

- Zer da?
            Desoreka hau area akademikoan (irakurketa, matematika edo idatzizko ulermena) ematen diren zailtasunekin lotzen da. Desoreka hau jasaten duen umearen aurrerapen gaitasuna, area akademiko espezifikoan, bere adineko umeengandik espero dena baino berago dago, bai bere heziketa- maila eta baita inteligentzia maila ere. Umeak esperimentatzen dituen zailtasunak, oztopatu egiten ditu bai bere aurrerapen akademikoa eta baita bere egunerokotasuneko jarduerak ere.
            Ikaskuntzan desorekak dituzten haur gehienek inteligentzia maila normala dute. Aipaturiko desorekak hiru motatakoak izan daitezke:
                    Irakurketan desorekak.
                    Matematikan desorekak.
                    Idatzizko ulermenean desorekak.

-Desoreken jatorria.
            Nerbio- sisteman ematen den irregulartasunengatik ematen direla uste da, bai zerebroaren estrukturan, bai zerebroaren substantzia kimikoen funtzionamenduan. Nerbio-sisteman diferentzia bat izateak, umeak informazio beste modu baten prozesatu eta komunikatzea dakar.



-Nortzuengan du eragina ikaskuntza arazoak?
            Aurretiko joera genetikoa, haurdunaldian arazoak, haurtzaro edo jaiotze goiztiarra, bai eta bestelako baldintza medikoak, zuzeneko eragina izan ditzakete ikaskuntza desorekekin.



-Sintomak.
Kasu gehienetan ematen diren sistemak dira ondoren lerrokatuta idatzirikoak:

       Irakurketa-desoreka, DISLEXIA:
Irakurketan desorekak dituen haurrik ere badago munduan; hau, bere adineko pertsonengatik itxaroten den mailara heltzen ez denean gertatzen da. Desoreka hau pairatzen duten umeek astiro irakurtzen dute eta irakurtzen dutena ulertarazteko arazoak dituzte. Testuko hitzak irakurtzeko zailtasunak izan ditzakete eta antzekoak diren hitzak elkarren artean nahasten dituzte. Kasu batzuetan, desoreka honi dislexia deritzo.



       Matematikarako desoreka, DISKALKULIA:
Umeak matematikarako desoreka duela esaten da, ume horrek zenbakiekin erlazionatutako abileziekin, zenbatzearekin, zenbakiak modu egokian kopiatzearekin, gehitu eta eramanak eroatearekin, biderketa taulak ikastearekin, ikur matematikoak ezagutzearekin eta operazio matematikoak ulertzearekin arazoak dituenean.


       Desoreka idatzizko ulermenean, DISORTOGRAFIA:
Desoreka klase hau emango da umeak ondorengo hauetako zerbaitetan arazoak baldin baditu: idazketa abilezia, ulermen gramatikoa eta puntuazioa, ortografia, paragrafoen organizazioa edota idatzizko informazioa moldatzea. Sarri askotan, ume hauek ez dute eskuz idazteko abileziarik.


-Diagnostikoa.
            Desoreka hauen seinaleak irakasle zein gurasoek identifikatu ditzakete jarduera hauetako batean  umeak uneoro zailtasunak dituela ikusiz gero:
       Irakurketa, ortografia, idazketa edota matematikako problemak osatzeko arazoak dituela ikusiz gero.
       Instrukzioak ulertzeko edo jarraitzeko zailtasunak dituela nabarituz gero.
       Ezkerra eta eskuina desberdintzeko arazoak dituela ikusiz gero.
       Letrak edo zenbakiak alderanzten baldin baditu: “b” eta “d” edota “13” eta “31” nahasten ditu.
           
            Osasun mental eta hezkuntzako profesionalek eginiko ebaluazio zehatzak, azterketa psikologiko eta hezigarriak biltzen ditu bere barnean, bai eta umearekin eta gurasoekin hitz egitea ere. Ebaluazio zehatz honek, umeak ikaskuntzan desoreka duen ala ez identifikatzen du, baita ikaskuntzako bere puntu fuerte eta ahulak ere. Ebaluazio honen emaitzak beharrizan hezigarriak determinatzeko, eskola hobeto identifikatzeko, hiperaktibitatea edo distrakzioa bezalako arazoak dituztenei laguntzeko medikamentuen beharrizan posiblea determinatzeko eta edozein terapia osagarriren onura posibleak determinatzeko, adibidez, logopedia edo psikoterapia familiarra, umearen bizi kalitatea eta ikaskuntza potentziala gehitzeko.


-Tratamendua.
            Ikaskuntzan emaniko desoreken tratamendu espezifikoa, umearen medikuak eta hezkuntza eta osasun mentaleko profesionalek jarri duten esfortzu koordinatuak determinatuko du eta ondorengo honetan oinarrituta egongo da:

       Haurraren adina, bere osasun egoera generala eta historial medikoa.
       Desoreka zenbateraino aurreratuta dagoen.
       Desoreka mota.
    Medikamendu, prozedimentu edo terapia zehatzekiko umearen tolerantzia maila.
       Desorekaren ibilbidearekiko itxaropena.
       Bere iritzia edo preferentzia.


            Ikaskuntza desoreka hauek tratagarriak dira. Guraso, irakasle eta osasun mentaleko profesionalek eginiko esfortzu koordinatuak,  tratamenduaren banakako estrategien oinarriak proportzionatzen ditu; banakako zein taldekako konponbide terapiak izan ahal dira, baita klase edo errekurtso espezialak ere.


-Prebentzioa.
            Une honetan ez da neurri prebentiborik ezagutzen, ikaskuntza desoreken eragina murrizteko. Hala ere, interbentzio goiztiarrak zailtasun akademikoak murriz ditzake eta era berean, desorekak jasaten dituzten haurren bizi kalitatea hobetu dezake.








viernes, 28 de octubre de 2011

Irakurtzea garrantzitsua bada, hobetu dezagun.

Gaurkoan, ozen irakurtzeak duen abantailarekin natorkizue, izan ere, altu irakurtzeak ulermena hobe dezake. Umeekin liburuak konpartitzea oso aberatsa dela dakigun arren, zergatik ez bien bitartean horiekin hitz egin?
Haurrek entzuten dutena aurretik ezagutzen duten zerbaitekin erlazionatzen dutenean, ikasi egiten dute. Hau horrela, altuan pentsatzen ikastea garrantzitsua da, hots, umeak irakurtzen duen bitartean bere sentimenduak adieraztea. Aipatutako metodo hori erabiltzeko ondorengo hiru modu daude:
1.-Irakurtzen ari den liburua umeak izan duen esperientziaren batekin lotzea.
2.-Liburua aurretik irakurri duen beste batekin erlazionatzea. 

3.-Liburua ideiekin eta irakaskuntzarekin erlazionatzea.
Beraz, hiru moduak erabilita ere, irakurtzen ari den bitartean altuan pentsatzen arituko da umea eta adibideen bidez, errealitatearekin hobeto erlazionatzeko aukera izango du.

Are gehiago, umeari irakurtzen ari dena ulertarazten lagundu nahi badiogu, irudi mentalak erabil ditzakegu, hobeto esanda, istorioan zehar agertzen diren irudiak bisualizatu dezakegu. “Pelikula mental” horiek, ulermena hobetzen eta duen informazioa sailkatzen lagundu diezaiokete haurrari. Txikiek irakurtzen dituzten liburu gehienek irudi politak izaten dituzte, beraz, hobe da metodo hau liburu luzeagoak altuan irakurtzen dituztenean praktikara eramatea. Beste alternatiba bat, umeari zu zeuk irakurtzea izango litzateke, berak irudirik ikusi ez dezan. Horrela, bere irudi mentalak egingo lituzke. Garrantzitsua da umea irudi mentalak sortzen hasteko ondorengo urrats hauek jarraitzea:

- Irakurketa hasi. Informazio deskriptibo egokia duten esaldi edo paragrafo batzuk irakurri eta gero etenaldi labur bat egin.
    -Norberak bere buruan sortu duen irudia haurrari azaldu, irudi hori marrazteko lagungarriak diren liburuko hitzak aipatuz. Irudia leku, akzio edo pertsonaia batena izan daiteke.
    - Garrantzitsua da haurrari komentatzea irudi hauek nola laguntzen diguten istorioan gertatzen ari dena ulertzen.
    - Jarraitu irakurtzen. Berriro etenaldi bat egin eta sortu den irudi berri horretaz hitz egin. Gero, alderantziz, umeak kontatu behar du berak sortu duen irudi hori nolakoa den eta irudi hori sortzeko lagungarriak izan zaizkion hitzak zeintzuk diren galdetu behar zaio. Emozioei buruz galdetzea ere komenigarria da, arlo hau ere lantzen hasi dadin.
    -Baliteke helduaren eta umearen irudiak berdinak ez izatea. Hau horrela, momentu aproposa litzateke honen zergatia azaltzea, denok ez baikara berdinak eta bakoitzak bere erara imaginatzen baititu gauzak. Gainera, ezinbestekoa da haurrari pertsonen artean dauden diferentziak ulertu eta errespetatu egin behar direla erakustea.
    -Prozesuarekin jarraitu, irakurri eta berriro irudiak konpartitu behar dira.
    -Behin eta berriro ariketa hau jorratutakoan, umea animatu egin behar da berak bakarrik irakurtzen duenean ere irudi mentalak sortzera; bere ulermena lantzeko laguntza izugarria baita metodo honen erabilera.

martes, 25 de octubre de 2011

IRAKURKETAREKIN ARAZOAK: Nola lagundu diezaiokete gurasoek beraien seme-alabei?

Kaixo lagunok!

            Atzo irakurketarekin arazoak dituzten haurren kasuaz aritu nintzen, eta gaurkoan, atzoko gaiari nolabait jarraipena emateko, horrelako egoera baten aurrean gurasoek beraien seme-alabei eman beharreko laguntzaren garrantziaz mintzatuko naiz, ezinbestekoa baita arazoa konpontzen hasteko.
            Haur askorentzat, irakurtzen ikastea erronka bat da, eta gehienak irakurle bikainak izatera hel daitezke, beti ere, laguntza egokia jasoz gero. Hau horrela, beraien tutore eta gurasoek erantzukizun handia dute, hauen esku baitago haurrek irakurketan arazorik duten konturatzea eta horrela izanez gero, laguntza eske norengana jo behar duten erabakitzea.

            Egoera askoren aurrean gurasoek adi egon behar dute, izan ere, seme-alabek duten arazoa garaiz diagnostikatzea aurrera paso garrantzitsua izan daiteke umearentzat. Beraz, hauetako zerbait egiterakoan zailtasunak dituela nabarituz gero, komenigarria litzateke espezialista batengana jotzea:

          -Altuan irakurtzea ekiditen du uneoro.
          -Emaniko arauak jarraitzeko zailtasunak ditu.
          -Hitzak ez ditu erraz letreiatzen.
          -Errimak sortzeko zailtasunak ditu.
        -Irakurritako testua kontatzeko eskatzerakoan    zailtasunak   ditu.
           -Soinu indibidualak entzutea zaila egiten zaio.

            Kasu hauetariko bat zure seme-alabarenarekin identifikatuz gero, baliteke arazo baten aurrean egotea. Askok, ondorengoa galdetuko dute, eta zer egin behar dut orain? Erantzuna hurrengo urrats hauek pausuz pausu jarraitzea litzateke:

-1.urratsa: Haurraren irakaslearekin bilera. Garrantzitsua da seme-alabak arazoak dituela uste duzun ariketa horiek irakasleari eraman eta azaltzea. Bere iritzia eskatzea eta zer egin daitekeen pentsatzea, bai eskolan eta baita etxean ere. Komenigarria litzateke uneoro irakaslearekin kontaktuan mantentzea, elkarri umearen progresioaren berri emateko.
-2.urratsa: Zuzendariarekin edota irakurketako espezialistarekin bilera. Umearen egoera berdina dela ikusiz gero, eskolako beste profesional batzuengana jotzea. Baliteke, haurrak klase berezi batzuen beharra izatea edo bestelako zerbitzu edo esku-hartzeena.
-3.urratsa: Erreferentzia hezkuntza berezia. Umearen arazoak berdin jarraitzen duela ikusi eta modu guztiak agortuta daudela pentsatuz gero, ebaluazio bat eskatu daiteke. Eskolako zuzendariarekin hitz egitea garrantzitsua litzateke zita bat eskatzeko.  
-4.urratsa: Ebaluazioa eskuratzea. Umeak hezkuntza bereziko zerbitzuen beharra duen ala ez erabakitzeko, nahitaezkoa da ekipo profesional batek ebaluatzea (eskolako psikologoa, hizkuntzaren espezialista, irakurketako espezialista …).
-5.urratsa: Bere hautagarritasuna determinatzea. Seme-alaba hezkuntza bereziaren zerbitzuetarako hautatua bada,  bai eskolak eta baita gurasoek ere Banakako Programa Hezigarria (IndividualEducation Program edo IEP) garatu beharko dute. Plan honek umearen beharrizan espezifikoekin bat datozen helburuak finkatzen ditu. Horrez gain, bestelako zerbitzu batzuk ere eskaintzen ditu: asistentziazko teknologia, tutoretzak edota heziketa talde txikian.





 Aldiz, umea zerbitzu horretarako hautatua ez bada, garrantzitsua da prozesuan sartuta jarraitzea eta umearen eboluzioari buruz irakaslearekin hitz egiten joatea. Umeari babes gehigarria eskaintzeko beste aukera bat, tutoretza pribatua litzateke.










lunes, 24 de octubre de 2011

Ikasketetan arazoak dituzten haurrak: irakurketarekin arazoak

Zenbat haur ote daude munduan … zenbatek izango dituzte ikasketetan arazoak … Arazoak dituzten zenbat identifikatu eta zenbat identifikatu gabeko egongo dira … Ikasketetan arazoak dituzten haurrak aipatzean, hainbat gauza datozkigu burura. Gaurkoan, irakurketarekin arazoak dituzten haurrei buruz arituko naiz.  Zer esan nahi du ongi ez irakurtzeak? Berba horrek, hitzak ezagutu eta identifikatzea, jariotasuna … biltzen ditu bere baitan. Hau horrela, komunikazioa eta jariotasuna bera ere ezinbestekoak dira irakurketa burutzeko.

            Irakurketa atal bitan bana genezake, bata, hizkuntzaren ulermenean oinarritzen da. Atal hau berezkoa da, izan ere, inork ez digu erakusten, bizitzan zehar guk bakarrik ikasten baitugu, horretarako prestatuta gaudelako. Bestea, idatzita dauden letrak ahozkora pasatzea litzateke, eta hau norbaitek erakusten ez baldin badigu, ezinezkoa da ikastea. Gutxi gorabehera, sei urterekin, atal biak nahastu egiten dira baina urteak igaroz hizkuntza aldatu egiten da, kontzienteagoa eta analitikoagoa bihurtzen delarik. Hala ere, haur askok ez dute hori ongi egiten, zergatik ordea? Hiru arrazoi nagusigatik: ez dietelako ongi irakasten, zailtasunak dituztelako edota arrazoi biengatik.
Hau horrela, batetik hitzak ezagutu eta identifikatzea daukagu, hau da, automatikoki estimulu grafikoak lengoaia bihurtzea. Bestetik, berriz, testuaren ulermena legoke.
Pertsona guztiek ez dute gaitasun bera hitz bat ezagutzeko orduan. Batzuek azkartasun handiagoz ezagutzen eta erlazionatzen dute hitz bat, baina honek ez dauka inteligentziarekin zerikusirik, kapazitatearekin baizik. Horrez gain, hizkuntza idatzian bi zailtasun mota desberdintzen dira:
-Ume batzuk ez dituzte hitzak behar bezala irakurtzen. Denbora asko behar izaten dute irakurtzeko eta ondorioz, ezin izaten dute irakurri dutena behar bezala ulertu.
-Beste ume batzuek, hitzak ongi irakurtzen dituzten arren, ez diote oinarrizko elementuei erreparatzen eta beraz, beraientzako testuak zentzua galtzen du.



Irakurketaren ikaskuntzan arazoak dituena, dislexikoa litzateke. Ikasle hauek arazoak izaten dituzte hitzak ganoraz (azkar eta ongi) ulertzeko orduan. Honek ez du esan nahi gaizki hitz egiten dutenik, ezta gutxiago ere,dislexia soilik irakurketari dagokion arazoa baita, hitzak ezagutzeko arazoa. Irakurketaren ikasketan eraikuntza prozesu bat dago; eta eraikuntza hori pertsonala da. Duen arazoa ulertu ondoren, automatizatu beharra dago eta horretarako irakurketa barneratu egin behar da, behin eta berriz errepikatuz. Hau da, hitz bat aukeratu eta etengabe irakurri behar dugu automatizatu ahal izateko bestela, bertan jarraituko bailuke arazoak. Beraz, irakurtzeko zailtasunak dituzten ikasleek gainontzekoek baino irakurketa saio gehiago egin behar dituzte, gainontzekoei baino gehiago kostatzen baitzaie automatizatzea.  Hitzen ezagutze prozesua beharrezkoa da, ezinbestekoa baita hitzak ondo ulertzea, hau posible izateko, zailtasunak dituzten haurrek tratamendu bat beharko dutelarik.



Irakurketaren ulermenean arazo konkretu bat dagoela ziurtatu ahal izateko, haurrak tratamenduari eman dion erantzuna izan beharko dugu kontuan. Lehenik eta behin, ezarritako tratamendua  ongi diseinatuta eta antolatuta egon beharko da. Tratamenduaren aurrean erantzunik jaso ezean, argi geldituko da, ikasleak irakurtzeko eta idazteko zailtasunak dituela. Ezarritako tratamendua diagnostikoaren araberakoa izango da baita ikaslearen zailtasunaren araberakoa ere, eta protokoloari jarraitzea oso garrantzitsua izango da.

Bukatzeko esan, hezkuntzak ikasle guztiak oinarrizkora iristea lortu behar duela; ikasle guztiak oinarrizkoa den horretara iristea hezkuntzan lan egiten duten eta egingo dugunon konpromisoa delarik.