Ikusmen urritasuna

Ikusmen muga edo ikusmenean zorroztasuna izatean datza ikusmen urritasuna. Ahalmen gutxitu bat dela esan daiteke, itzalak eta argiak desberdintzeko ahalmenaren desagertzetik, ikusmen baliagarria deritzon ikusmen mailara iristen dena. Ikusmen urritasunean mota ezberdinak daude, bakoitzak ezaugarri batzuk izango dituelarik, hala nola:

-Anbliopia sakona: bolumenak eta koloreak ikus ditzake, gertuko ikusmenaz baliatzen baita idazteko eta eskema ezberdinak desberdintzeko. Errealitatea interpretatzean akatsak egiten dituzte eta besteak beraien silueta, jarrera edo jantziengatik ezagutzen dituzte.

-Amaurosis: pertsona honek ez du ikusmenik, itsua da. Ez dute besteen begiradak jarraitzen ezta gainontzekoen keinuak imitatu ere, hau horrela, ezin dira beraiek bakarrik mugitu.

-Itsu ia osoa: soilik argi pertzepzioa ikus dezake.

-Itsu partziala: gertuko ikusmena oso urria izango da pertsona hauetan. Masa eta argien pertzepzioa ikusten dute.

-Miopia, astigmatismoa, begi alferra, hipermetropia … : klasean arreta galtzen dute, arbela ikusteko arazoak baitituzte. Beraz, ume hauek lekuz aldatu behar dira arbela ondo ikusteko.

Nola jakin dezakegu umeak ikusmen urritasuna badauka? Ume hauek beranduago hasten diren eskuekin jolasten eta ez dute interesik erakusten gauzei begiratzeko orduan. Hitz egiten dutenean, ez diote besteari aurpegira begiratzen eta sarritan altxatu egiten dira gauzei hurbiletik begiratzeko. Horrez gain, ongi ikusten ez duten gauzengatik galderak egiten dituzte.

Honetaz aparte, ez diete erreparatzen helduen egiten dituzten mugimenduei eta ondorioz, ez dituzte imitatzen oinez 12hilabeteekin hasi beharrean 24-30ekin hasten dira, korrika egiteko baldarrak izango direlarik. Gerora ere, okerturik ibiltzeko tendentzia izango dute, berantz begira. Irakurtzeko orduan, papera aurpegiaren kontra jartzen dute eta begiratzen dutenean, esku batekin begi bat estaliko dute. Gainera, hurbileko zein urruneko gauzei erreparatzeko begi erdi ireki edo begi keinuak egiten dituzte. Tendentzia izaten dute non dauden galdetzeko, baita zerbait erori zaien lekuan, gauza hori egon daitekeen lekuaren kontra aurpegia jartzeko ohitura ere.

Beraz, eskolako umeren baten ikusmen urritasunen bat duela konturatu ezkero, irakasleok gurasoekin kontaktuan jarri beharko ginateke umea espezialista batengana eramateko, beti ere ikusmen arazoa txikia izanez gero, eta beharrezkoa bada betaurrekoak jartzeko. Baina, komenigarriagoa izango da ikusmenean arazo larriak dituen umea leku apropos batera eramatea, ONCEra adibidez, bere ingurura moldatzeko ariketa bereziak ikas ditzan:

-Leku batetik bestera mugitzeko bastoia erabiltzen ikastea.

-Brailea erabiltzen ikastea irakurtzeko zein idazteko.

-Entzumena lantzeko jolas bereziak egitea.

Bukatzeko, komenigarria izango litzateke ume horiek arretaz jarraitzea, papera bere begietatik oso hurbil ez jartzeko ... Horrela, urritasun hori ez gehitzen lagunduko genieke.